در سه قسمت گذشته مباحثی مانند مفاهیم پایهای فایروال و شبکههای کامپیوتری را بیان کردیم. از این قسمت کار را کمی عملیتر و مفهومیتر پیگیری خواهیم کرد. برای شروع، مهمترین مفهوم شبکهای (که اصول اولیه کاری با فایروالها است)، یعنی نحوه آدرسدهی را انتخاب کردهایم. همانطور که انسانها نیاز به داشتن شماره تلفن (برای زنگ زدن) و یا نشانی محل سکونت (برای ارسال نامه) به شخص دیگر دارند، کامپیوترها هم برای برقراری ارتباط با یکدیگر، به پارامترهایی مشابه نیاز خواهند داشت. البته نحوه آدرسدهی و نوع نشانیها در سیستمهای کامپیوتری و شبکهای متفاوت با دنیای واقعی ما است. انواع آدرسهای کامپیوتری
در مقاله گذشته محبث جدیدی را با عنوان فایروال شروع کردیم، در آنجا مقدماتی را در مورد فایروالها و مفاهیم پایهای مطرح کرده و به چند سئوال اساسی مانند «چرا باید سیستم را به فایروال مجهز کرد؟» و ... نیز جواب دادیم. اکنون برای درک بهتر و عمیقتر در مورد فایروالها بدنیست کمی دیدگاه فنیتری به این موضوع پیدا کنیم. از اینرو سوالی مفهومی را مطرح خواهیم کرد و با بیان پاسخ آن موضوعات پایهای و فنیای که هر کاربر اینترنتی باید بداند، مقاله را ادامه خواهیم داد. آیا میتوان فایروال را با تنظیمات پیشفرض به حال خود رها کرد؟ آیا تنظیمات پیشفرض فایروالها بلاستفاده هستند؟
اساساً جواب این پرسش منفی خواهد بود، فایروال برعکس ضدویروس نیاز به مدیریت دقیق و آگاهانه دارد. شاید بتوان با نصب و آپدیت کردن یک ضدویروس، بدون نیاز به هیچگونه تغییر سیستمی، کامپیوتری عاری از ویروس داشته باشیم. ولی در مورد فایروال داستان بطور کل متفاوت است. اصولاً فایروال در معنی واقعی کلمه، مانند یک نگهبان است که در دروازه ورودی سیستم شما ایستاده است. این نگهبان باید یکسری دستورالعمل از پیش تعیین شده داشته باشد. دستوراتی مانند، چه کسانی حق ورود دارند، جلوی عبور چه کسانی را میبایست گرفت، کدام شخص حق ورود به چه بخشی را دارد، آیا این گروه از افراد میتوانند بدون داشتن مجوز عبور، وارد شوند و ... این دقیقاً همان تعاریفی است که نگهبان دروازه وردوی شبکه (یا کامپیوتر) به آن نیاز دارد. حال آن که ضدویروس از قبل تعاریف تعیین شده ( و البته جامع و کامل) را دارد یعنی همان گرفتن ویروسها، تشخیص عملکردهای بدافزاری و ... تمامی این دستورالعملها بطور پیشفرض توسط شرکت سازنده ضدویروس از قبل تهیه و تنظیم شده است.
بدون شک در دنیای امروزی، فناوری اطلاعات بخش مهم و انکارناپذیر از زندگی ما را تشکیل میدهد. از اینرو قمستهای مختلف و زیرمجموعه این حوزه وسیع نیز ارزش و مقام خاص خود را دارد. یکی از این زیرمجموعهها مبحث امنیت دادهها است که کوچک شمردن آن ممکن است زیآنهای زیادی را به پیکرة بشر امروزی وارد سازد. همانطور که درِ خانه نیاز به قفل دارد تا از ورود هرگونه بیگانه به حریم شخصی شما جلوگیری شود، کامپیوتر شخصی و یا حتی شبکه شما نیز نیاز به فایروال دارد تا حریم حوزة اطلاعاتیتان هم از هرگونه آسیبی در امان بماند.
در مقالههای گذشته تمرکز اصلی کار ما در بخش امنیت روی مبحث ضدویروسها بوده، اکنون قصد داریم مجموعه جدیدی را با نام «دیواری مستحکم در مقابل تهدیدات» شروع کنیم و فصل جدیدی را در مباحث امنیتی در ماهنامه دنبال کنیم. در این مجموعه هر آنچه که نیاز است در مورد فایروالها بدانید را در بر خواهد گرفت. از پایهایترین بخشها تا حرفهایترین ساختارها. مشخصاً قبل از ورود به قسمتهای حرفهای و تخصصی، نیاز داریم درباره موارد پایهای شبکه و فایروالها بیشتر بدانیم. سپس گام به گام با پیشرفتهتر کردن موضوعات وارد حوزة امنیتی شبکهای خواهیم شد. پس اگر به علوم امنیت کامپیوتری علاقهمند هستید ( با هر سطح دانش کامپیوتری ) توصیه میکنیم با ما این مجموعه را دنبال کنید.
فایروال چیست؟
ادامه مطلب ...اگر سیستم شما دارای یک پردازنده چندهستهای باشد، این ترفند کمک خواهد کرد تا زمان بوت شدن و شروع به کار ویندوز را کاهش دهید. با استفاده از این ترفند در حقیقت تعداد پردازندههایی که هنگام فرآیند بوت باید از آنها استفاده شود را تغییر میدهید.
عبارت msconfig را در قسمت Run تایپ کرده و Enter را فشار دهید. روی برگه Boot رفته و گزینه Advanced Options را کلیک نمایید.
در پنجره باز شده، گزینه Number of Processors را فعال کرده و سپس از منوی مربوطه تعداد پردازندههای مورد نظر را انتخاب کنید. به عنوان مثال اگر از پردازنده دوهستهای استفاده میکنید میتوانید عدد 2 و درصورت استفاده از پردازنده چهار هستهای عدد 4 را انتخاب کنید.
در آخر جهت اعمال نتیجه سیستم را از نو راهاندازی کنید.